محرومیت از تحصیل برخی دانشجویان / معاون سابق وزیر علوم: حداقل آسیب این تصمیمات افزایش مهاجرت است که طبق گزارش‌ها نگران کننده شده
برخورد با دانشجویان در مواجهه با انتقادات آن ها، منجر به محرومیت دانشجویان از تحصیل شده است.فاطمه غریبی، دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات منطقه‌ای دانشگاه تهران یکی از دانشجویانی است که به منع موقت از تحصیل محکوم شد. این دانشجو یکشنبه ۱۹ آذر، بر اساس حکمی که توسط شورای بدوی انضباطی دانشگاه تهران صادر و اخیراً به او ابلاغ شده در حساب شخصی خود در ایکس (توییتر سابق) نوشت: «من فاطمه غریبی به رأی کمیته انضباطی دانشگاه تهران به محرومیت از تحصیل به مدت دو نیم‌سال با احتساب سنوات (یک نیم‌سال قطعی و یک نیم‌سال تعلیقی) محکوم شدم.»
غلامرضا ظریفیان، معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات، درباره محرومیت دانشجویان در چند وقت اخیر به «انتخاب» گفت: بحث محرومیت دانشجویان از تحصیل یک بحث با سابقه است و صرفا به این دوره هم خلاصه نمی‌شود. اگر خاطرتان باشد در دوره آقای احمدی نژاد با پدیده‌ای به نام ستاره دار کردن دانشجویان سیاسی مواجه شدیم. ستاره دار کردن به این معنا بود که حتی آن دانشجویی که حتی انتقاد سیاسی کرده و یا در مراحل بالاتر خطایی هم کرده باشد، از تحصیل محروم می‌شد. از دیرباز این ارزیابی وجود داشت که، چون فعالیت سیاسی به جامعه پذیری دانشجو کمک می‌کند، تمام ساز و کار‌های برخورد با دانشجو در درون دانشگاه تعریف شود، اما متاسفانه شاهد این هستیم که هم دانشجو‌ها و هم تشکل‌های دانشجویی را عموما لغو مجوز کرده اند و دانشجو‌ها را نیز محروم کرده اند. حتی دانشجویی که در فوق لیسانس و دکتری قبول می‌شد به دلیل فعالیت‌های قبلی از ورود به رشته جدید محروم می‌شد. این سنت بسیار خطا و غلط است و در گذشته پایه گذاری شد و حاصل آن هم مهاجرت نیرو‌های خوش فکر و متعهد شد.
وی در ادامه درباره اهمیت فعالیت سیاسی دانشجویان بیان کرد: اخیرا آقای رئیسی تاکید کردند که دانشگاه جای فعالیت احزاب بیرون دانشگاه نیست و او خبری ندارد که سالیان سال است که هیچ حزبی درون دانشگاه فعالیت نمی‌کند. واقعیت این است که در داخل دانشگاه، بسیاری از تشکل‌های خودجوش دانشجویی هم وقتی نسبت به مسائل مختلف کشور متعهد شدند و حساسیت نشان دادند و نقد کردند و بیانیه صادر کردند، پاسخ این تعهد محروم کردن دانشجو‌ها از تحصیل بود. حاصل این رفتار‌ها را در ۱۶ آذر همین امسال دیدیدم که عموم دانشجویان بی تفاوت و نگران نسبت به آینده بودند. برای جامعه‌ای مثل ما که در معرض خطرها، رویه‌های غلط، فساد‌هایی که از چپ و راست شاهد آن هستیم بسیار خطرناک است که دانشجویان آن بی تفاوت باشند.
معاون وزیر علوم در دولت اصلاحات در رابطه با اخراج اساتید اشاره کرد: شوربختانه باید گفت که این رفتار‌ها فقط هم درباره دانشجویان خلاصه نشده و شاهد اخراج تعداد زیادی از اساتید متعهد هم در این دولت بودیم. اساتیدی که حتی نسبت به نظام دلسوزی داشتند، وقتی مواضعی گرفتند و نقد‌هایی را مطرح کردند مورد اخراج قرار گرفتند. حداقل آسیب این کار افزایش روند مهاجرت و فرار مغزهاست که طبق گزارش‌های موجود وضعیت بسیار نگران کننده‌ای دارد. بسیار دردناک است که نظام سیاسی ما ۱۶ آذر را به عنوان روز دفاع دانشجو از حریم آزادی و عدالت به رسمیت بشناسد، اما در برخورد با دانشجو و دانشگاهیان برخورد‌های بسیار بدی صورت بگیرد.
ظریفیان درباره وضعیت برخورد با دانشجویان در دولت اصلاحات گفت: مشکلی که در دوره اصلاحات صورت گرفت این بود که تمام تلاش ما این بود که با کمک تمام تشکل‌ها آیینه نامه تشکل‌های دانشجویی را بازبینی کردیم و تخلفات دانشجویی را به داخل دانشگاه و هیات منصفه ارجاع دادیم تا برخورد با دانشجو یک امر سلیقه‌ای نشود، اما شاهد این بودیم که بعد از حادثه تلخی که در ۱۸ تیر رخ داد، برخورد با دانشجو از بیرون افزایش پیدا کرد و با وجود تمامی تلاش‌های آقای خاتمی و وزارت علوم کاری از پیش نرفت. ما برای دانشجویان خودمان وکیل گرفتیم تا در دادگاه‌های بیرون از دانشگاه از حقوقشان دفاع شود، اما شاهد برخورد‌های قضایی-امنیتی با دانشجو بودیم. اگر به آرشیو‌های آن زمان رجوع کنید، به جای تعطیلی تشکل‌های دانشجویی، نزدیک ۲ هزار تشکل شکل گرفت. بیش از ۴ هزار نشریه دانشجویی در آن دوره فعالیت می‌کرد که آمار قابل قبولی است.
