احمد خاتمی و علم الهدی که اکنون نگران «مذاکرات» با آمریکا شده‌اند، چرا در مقابل توافق بی سابقه دولت رئیسی و واشنگتن در عمان درمورد منطقه و غنی سازی، سکوت کردند؟ / چرا وقتی جلیلی ۴۵ دقیقه‌ای با برنز قدم زد و گفت‌و‌گو کرد، ساکت بودید؟ / آقایان! مردم بی حافظه نیستند
سرویس سیاسی «انتخاب»: روزی نیست که ائمه جمعه علیه مذاکره و توافق با آمریکا و غرب سخن نگویند، گویی موضوع دیگری برای سخنرانی باقی نمانده است.
موضوع اما وقتی اسفناک می شود که امثال احمد خاتمی و احمد علم الهدی در دوره رئیسی از مذاکره پشتیبانی می کردند.
علم الهدی حتی در حمایت از «تیم قهرمان» مذاکره کننده ایرانی، رئیس وقت تیم مذاکراتی را «نمازشب خوان» توصیف کرده بود.
بدتر آنکه، آقایان در مقابل توافق نانوشته دولت رئیسی و دولت آمریکا درمورد منطقه نیز سکوت کردند که لابد ناشی از رضایت آن ها بوده است.
براساس توافقی در مسقط در اسفند ۱۴۰۱ که نیویورک تایمز در ۱۴۰۲ خبر آن را درز داد، ایران موافقت کرد که غنی سازی اورانیوم خود را از سقف ۶۰ درصد فراتر نبرد، از حمله به نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه توسط گروههای متحد جلوگیری کند، همکاریهایش را با بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی تقویت کند و از فروش موشک بالستیک به روسیه خودداری کند.»
«در مقابل آمریکا متعهد می شود از وضع تحریم های جدید اجتناب کند، نفتکش های خارجی حامل نفت ایران را توقیف نکند، به دنبال تصویب قطعنامه های جدید در شورای امنیت سازمان ملل متحد و آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران نباشد.»
البته استاندارد دوگانه این آقایان به اینجا منتهی نمی شود. این جریان در مقابل مذاکره و قدم زنی ۴۵ دقیقه سعید جلیلی با ویلیام برنز مذاکره کننده آمریکا در سال ۲۰۰۹ سکوت کردند.
احمد زیدآبادی، تحلیلگر، در مورد استاندارد دوگانه جریان رادیکال می گوید «پای لحاف ملّا در میان است».
او می افزاید: «برخی از این تندروهایی که آقای پزشکیان و ظریف را بر سر مذاکره با آمریکا، آماج انواع توهین‌ها و تهدیدهای خود قرار داده‌اند، من ندیدم که حتی در حد یک جمله نسبت به اظهارات محمدجواد لاریجانی در مورد لزوم “مذاکره با شیطان در قعر جهنم” در صورت ایجاب “مصالح نظام” موضعی گرفته باشند! این نوع برخوردهای دوگانه نشان می‌دهد که مشکل آنان مذاکره نیست، پای “لحاف ملا” در میان است!»
