و من المومنین رجال …
١- دیروز در مجلس و در حین مراسم تحلیف رئیس‌جمهور ایران، چند بار در بزرگداشت فلسطین و دفاع از مظلومان غزه و محکومیت اسرائیل شعار داده شد.
سخنان رئیس‌جمهور در دفاع از مظلوم و دشمنی با ظالم هم با دست زدن حضار همراه بود. فکر کنم از هیچ موضوع دیگری با این تعداد تکرار در مجموع سخنرانی‌ها (رؤسای قوای سه‌گانه) صحبت نشد.
٢- شب در «ضیافه» نشسته‌ایم با دوستان، مهدی ناگهان موبایل را روی میز می‌گذارد و می‌گوید: مسئول موشکی حزب‌الله را در ضاحیه زدند.
٣- امروز صبح سوار ماشین می‌شوم، راننده می‌گوید مسئول حماس را هم که دیشب زدند! می‌گویم: «نه، حماس نبود. حزب‌الله بود. ظاهراً توی ضاحیه زده‌اند» نگاهم می‌کند و می‌گوید «نه آقا. همینجا توی تهران، جلوی هتل زده‌اند طرف را، دیشب ساعت ٢» گیج و مبهوت موبایل را باز می‌کنم و می‌بینم خبر درست است. اسماعیل هنیه را (که دیروز در مراسم تحلیف حاضر بود و بسیاری از نمایندگان با او عکس شخصی گرفتند) در تهران ترور شده. در تهران، روز تحلیف رئیس‌جمهور جدیدمان! همینقدر تلخ و همینقدر آزارنده و تحقیرکننده.
۴- او که رفت، به خیل پر تعداد شهدای خانواده‌اش پیوست. خداوند مقامش را متعالی گرداند. بر رفتن او تاسفی است برای «فقدان» و شادی‌ای است برای پاداشی که خداوند به مجاهدان می‌دهد؛ که «در جهان رازی هست که جز در برابر خون فاش نمی‌شود» خوشا اسماعیل که توسط پروردگارش برگزیده و فراخوانده شد، این بار در مذبح تهران. زمین زمین خداست و امر از آن اوست. هنیئاً له.
۵- ما مانده‌ایم و غم و بهت و خشم. غمی برای «از دست دادن»، بهتی در برابر این حجم از دنائت دشمن و دست‌بستگی و ضعف خودمان در پاسداری از مهمان و خشم! خشمی که شعله می‌کشد در برابر این حجم از نابکاری و شناعت.
۶- بدون جنگ، نتانیاهو نمی‌ماند. بدون جنگ انتخابات آمریکا آنطور که باید داغ نمی‌شود بدون جنگ، اسلحه‌ها خوب فروش نمی‌روند. بدون جنگ، مؤمنِ عاقلِ مؤثر در برابر کافر و منافق تضعیف نمی‌شود. جنگ‌طلبی در اشکال مختلفش ابزار کاسبان سلاح و مستکبران سلطه‌جوست.
٧- ما در میانه عالم، در مرکز عالم، در نقطه کانونی تحولات این جهان ایستاده‌ایم. ایران با همه داشته‌ها و نداشته‌هایش، با همه ضعف‌ها و قوت‌هایش، با همه شعور و غرورش، با توشه عشق و جنونش، در مرکز آتش و خونی ایستاده است که سرنوشت فردای جهان را رقم می‌زند. در ایران «امر سیاسی» و «امر اخلاقی» و «امر الهی» در تلاقی قرار گرفته‌اند و آدمها در حال انتخاب واقعی هستند. با همه سختی‌ها و تلخی‌ها و سستی‌ها، ایران و ایرانی است که در کنار مظلوم و روبروی ظالم ایستاده است.
٨- دست بجنبانیم برای کسب قوت. بیاندیشیم برای جبران، جبران ضعف و جبران سستی. تدبیر کنیم برای ادامه این رویارویی بنیادین. بنیاد این عالم در تقابل با آن چیزهایی است که به عنوان مانع در مسیر رشد انسان‌ها قرار می‌گیرد. در هر لحظه‌ای در تاریخ و در هر نقطه‌ای از این جهان صورت مسأله یک چیز است: امر الهی را دریابیم و در مسیر رضای الهی قدم برداریم و با هر هزیمت و افتادنی، چشم به آسمان بدوزیم و دست بر زانو بگذاریم و برای اقامه امر الهی قیام کنیم.
٩- زمانه بر سر جنگ است، یا علی مددی!
مدد ز غیر تو تنگ است، یا علی مددی!
