اهمیت وفاق و تحمل در جامعه
هشت صبح: گروه جامعه- وفاق و تحمل از ارزش‌های بنیادین و ضروری برای ایجاد جامعه‌ای پایدار، هماهنگ و پیشرفته به شمار می‌آیند. در دنیای امروز که جوامع از تنوعات فرهنگی، فکری، قومی و دینی برخوردارند، بدون وفاق و تحمل، برقراری صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز تقریباً غیرممکن است. این دو مفهوم مکمل یکدیگر بوده و پایه‌های ارتباطات انسانی را می‌سازند تا افراد و گروه‌ها بتوانند اختلافات خود را به روش‌های مسالمت‌آمیز حل کنند و به اهداف مشترک دست یابند.
وفاق به معنای هم‌دلی، همکاری و تفاهم میان افراد جامعه است. زمانی که افراد وفاق داشته باشند، اختلافات را بهانه‌ای برای جدایی نمی‌بینند بلکه فرصتی برای یادگیری، اصلاح و رشد جمعی می‌دانند. وجود وفاق باعث می‌شود که افراد احساس تعلق و مسئولیت نسبت به جامعه داشته باشند و به شکل فعال در توسعه و بهبود شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی مشارکت کنند. بدون وفاق، جامعه دچار شکاف‌ها و تنش‌های عمیق شده و امکان پیشرفت و توسعه کاهش می‌یابد.
از سوی دیگر، تحمل که به معنی احترام به تفاوت‌ها و پذیرش دیدگاه‌ها و رفتارهای گوناگون است، اصلی‌ترین عامل پیشگیری از تعارض و خشونت در جامعه است. هر فرد دارای باورها، اعتقادات و ارزش‌های مخصوص به خود است و انتظار داشتن همه افراد با نظر یکسان، غیرمنصفانه است. با وجود تحمل، افراد می‌توانند با وجود اختلاف نظر، با یکدیگر به گفتگو بنشینند و راه‌حل‌های مشترک پیدا کنند. این ویژگی به‌ویژه در جوامع چندفرهنگی که اختلافات بیشتری به چشم می‌خورد، اهمیت حیاتی دارد.
اهمیت وفاق و تحمل در حوزه‌های مختلف جامعه، از جمله سیاست، فرهنگ، اقتصاد و آموزش دیده می‌شود. در زمینه سیاست، احترام به نظرات مخالف و تلاش برای رسیدن به راه‌حل‌های مرکزی، به ثبات و دموکراسی کمک می‌کند. در زمینه اقتصاد نیز همکاری و رفع کینه‌ها میان گروه‌ها، رشد و توسعه پایدار را ممکن می‌سازد. فرهنگ یکپارچه تحت تاثیر وفاق شکل می‌گیرد و موجب تقویت هویت ملی و انسجام اجتماعی می‌شود. از سوی دیگر، تعلیم و تربیت نسل‌های آینده در بستری از وفاق و تحمل، نسل‌هایی مسئولیت‌پذیر، بااخلاق و همدل تربیت می‌کنند.
برای نهادینه کردن این ارزش‌ها باید تلاش‌های گسترده‌ای انجام شود. آموزش همگانی، رسانه‌ها، خانواده‌ها و مدارس نقش کلیدی در پرورش روحیه همزیستی و پذیرش تفاوت‌ها دارند. همچنین، ایجاد فضاهای گفتگو و تبادل نظر بین گروه‌های مختلف می‌تواند به شکل‌گیری وفاق و افزایش تحمل اجتماعی کمک کند. رهبران جامعه نیز با رفتار مدبرانه و عدالت‌محور خود می‌توانند الگویی مناسب برای مردم باشند.
در نهایت، اهمیت وفاق و تحمل به گونه‌ای است که نبود آنها زمینه‌ساز نزاع، اختلاف، خشونت و نابودی بنیان‌های اجتماعی خواهد بود. برای داشتن جامعه‌ای با امنیت، آرامش، عدالت و پیشرفت پایدار، لازم است هر فرد نقش خود را در توسعه این ارزش‌ها ایفا کند و به تفاوت‌ها احترام گذاشته، همزیستی مسالمت‌آمیز را مقدم بداند. تنها از این طریق می‌توان جامعه‌ای قدرتمند و واحد ساخت که در برابر چالش‌های داخلی و خارجی مقاوم باشد
