نماینده مجلس: از توافق احیای برجام دور شدیم/ اتوبان ۴ بانده برای نزدیک شدن به عربستان نیستیم
شفقنا: بخش های از گفتگو با ابوالفضل عمویی، سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس را در ادامه می خوانید؛
* روند مذاکرات رفع تحریمی و رسیدن به یک تصمیم مشترک اعضای برجام، تا شهریور سال گذشته به مرحله ای رسید که در آستانه رسیدن به توافق بودیم جز یک موضوع که آن هم همکاری برای حل و فصل پرونده های باقی مانده در آژانس بود، موضوع دیگری لاینحل نمانده و متن اصلی هم تهیه شده بود و می‌توانستیم در آستانه توافق قرار بگیریم.
*اما چند تحلیل سیاسی غلط و عمدتا از سوی غربی ها، ما را از این توافق دور کرد. آمریکایی ها به دلیل ملاحظات سیاست داخلی و نزدیک بودن به انتخابات میاندوره‌ای کنگره و صهیونیست ها هم به دلیل نزدیک بودن به انتخابات «کنست»، آمریکایی ها را مجبور به تعویق مذاکرات کردند.
*بعد از آن شاهد اعتراضات بعد از فوت خانم «مهسا امینی» بودیم که تحلیل غلطی را برای طرف های غربی به وجود آورد که ممکن است ایران در آستانه تغییر بزرگی باشد و آنها اقدام به موضع گیری تند کردند؛ بنابراین شاید الان یکی از چالش های بزرگ آمریکایی ها این است که اگر وارد مذاکرات با ایران شوند آن موضع گیری های قبلی را چه باید کنند!. این تاخیرها به سمتی رفت که گویا طرف غربی آن آمادگی خودش را برای رسیدن به توافق از دست داد.
*نفس تحریم ظالمانه است اما کسی که از تحریم ضرر می کند بیش از همه آمریکایی ها هستند و آنها هستند که در حال از دست دادن کارت های بازی خودشان هستند
* در حوزه قانونگذاری مهمترین اقدام ما قانون «اقدام راهبردی لغو تحریم ها» و در حوزه مناسبات خارجی تصویب لایحه «عضویت ایران در سازمان همکاری شانگهای» بود. همچنین قانون تاسیس سازمان پدافند غیر عامل را می توان از دیگر اقدامات کمیسیون عنوان کرد؛ البته این سازمان وجود داشت ولی قانون نداشت که این اتفاق در این مجلس رخ داد.
*ما میزبان بیش از ۵ میلیون افغان هستیم که تعداد زیادی از آنها غیر قانونی در کشور حضور دارند ولی از محیط کشور بهره مند هستند. طبق آمارها حدود ۳ تا ۴ میلیارد دلار تبادلات تجاری دو کشور است و موضوع حق آبه و حضور گروه های تروریستی در داخل افغانستان هم جزو مسایلی است که باید برای آن فکری کنیم. نکته کلان‌تر خروج غیر مسوولانه آمریکایی ها از افغانستان است. آمریکایی ها هم غیرمسوولانه افغانستان را اشغال کردند و هم غیر مسوولانه از آنجا خارج شدند و اجازه ندادند ساختارهای قانونی این کشور قوام لازم را پیدا کند.
*طرح هایی وجود داشت مبنی بر اینکه آمریکایی ها مایل هستند بین ایران و افغانستان تنش بوجود بیاید لذا یکی از دستور کارهای اصلی ما این بود که با حاکمیت طالبان در کابل سطح تنش را مدیریت کنیم و علی رغم اینکه در بعضی از مواضع اختلاف نظر داریم ولی مقرر شد به سمتی که تمام کننده منافع آمریکایی ها است حرکت نکنیم.
*امنیت در افغانستان به نفع جمهوری اسلامی ایران است زیرا هم مهاجرت را کم می کند، هم شرایط زندگی گروه های نزدیک به ایران را تسهیل می کند و هم زمینه را برای رشد گروه های تروریستی کاهش می دهد در عین حال ما را با طرف مسوولی مواجه می‌کند که بتوانیم مطالباتمان را پیگیری کنیم.
*نباید انتظار داشته باشند که دولت را در افغانستان به رسمیت بشناسیم ولی ناگریز از همکاری با حاکمیت طالبان هستیم تا منافع ملی را تامین کنیم.
*موضوع دولت فراگیر فقط مطالبه ایران نیست و همه همسایگان افغانستان این موضوع را مطالبه می کنند حاکمیت طالبان هم ضرورت همه شمول بودن دولت را انکار نکرده است اما شرایط امنیتی را مطرح می‌کنند که هنوز نتوانستند به نتیجه مطلوب برسند.
*در موضوع فلسطین طی تماسی که آقای رئیسی با بن سلمان داشت به او پیشنهاد داد که اگر به عنوان رئیس دوره ای سازمان همکاری های اسلامی بانی تشکیل جلسه باشد ایران هم شرکت خواهد کرد که وعده‌ها محقق شد. هر چند انتظار من از خروجی این اجلاس بیشتر بود. بنابراین ما در اتوبان چهار بانده و آماده برای نزدیک شدن به عربستان سعودی نیستیم بلکه در این مسیر دست اندازهایی وجود دارد.
*ظرفیت ایرانیان خارج از کشور فوق العاده است و عمده این افراد هم به ایران و ایرانی علاقمند هستند اما ما نتوانستیم آنگونه که لازم است از ظرفیت آنها بهره بگیریم. مهاجرت در حال افزایش است لذا من فکر می کنم ارتباط ما باید بیش از گذشته باشد.
*دولت و مجلس در حال تلاش هستند که این ارتباطات توسعه پیدا کند و برداشت من این است که علایق ایرانیان خارج از کشور برای این ارتباطات بیش از گذشته است و نیم نگاه کسانی که مهاجرت می کنند همچنان به سمت ایران است که اگر تحصیل کردند می توانند به ایران بازگردند و علم خودشان را در اختیار کشور قرار دهند یا نه؟ باید شرایط تردد و حتی سرمایه گذاری آنها را تسهیل کرد.
