روایت پسر کروبی از دیدارهای روزانه پدرش و آلزایمر
هشت صبح: خبر روزنامه صداوسیما درباره آلزایمر گرفتن مهدی کروبی واکنش های بسیاری را در پی داشت و سبب عصبانیت پسر وی شد. حسین کروبی امروز در گفت و گو با روزنامه اعتماد توضیحاتی درباره آنچه روزنامه جام جم نوشته داد که در نوع خود قابل توجه است.
وی به اعتماد گفته: باید از افرادی چون غلامحسین کرباسچی، محمد قوچانی و… که ایشان را به تازگی ملاقات کردهاند درباره وضعیت ذهنی و آلزایمر داشتن یا نداشتن مهدی کروبی سوال کنید. البته طبیعی است وضعیت آقای کروبی با یک جوان ۳۰ساله فرق داشته باشد اما کاملا از نظر ذهنی سلامت هستند و خاطرات دور و دراز را کاملا به یاد دارند.
وی افزوده: ۳ الی ۴ سال ابتدایی حصر ۱۳ساله بسیار دشوار و سخت بود. آقای کروبی تنها در یکی از آپارتمانهای امنیتی با حضور نیروهای امنیتی با محدودیتها و کمبودهای فراوانی زندگی میکرد. پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رییسجمهوری در سال۹۲، پورفلاح یکی از معاونان وزارت اطلاعات تلاش زیادی کرد و آقای کروبی را به منزل خودشان در جماران آوردند. اما خانه جماران پلههای زیادی داشت و مشکلساز بود، در این بازه زمانی آقای کروبی چهاربار زمین خورد و دست و پایش شکست، ضمن اینکه کمرشان هم دو بار دچار شکستگی شد. این شکستگیها باعث شد ایشان بارها زیر تیغ جراحی بروند. این ۷ الی ۸ عمل باعث شد پدرم از نظر فیزیکی آسیبهای زیادی ببینند. اما خوشبختانه خودشان کارهای شخصیشان را انجام میدهند و محتاج کسی نیستند. ضمن اینکه از نظر روحی و روانی و فکری، مشکل خاصی ندارند و کاملا سالم هستند.
حسین کروبی گفت: تا ۴-۳سال قبل، شرایط حصر بسیار سخت بود. به گونهای که حتی خانواده تنها هفتهای یکبار فرصت ملاقات با آقای کروبی را داشتند.۳ – ۲سالی است که شرایط کمی بهتر شده است. ماهواره نصب شده و خانواده هر زمان که بخواهند، میتوانند ملاقات داشته باشند. برخی دوستانشان هم با موافقت نهادهای امنیتی میتوانستند دیدار داشته باشند. البته برخی از این افراد به دلیل فعالیتهای سیاسی که داشتند از ملاقات آقای کروبی محروم شدند. نمونه بارزش آقای الیاس حضرتی است که به خاطر مطالبی که روزنامه اعتماد درباره رخدادهای اعتراضی اخیر منتشر میکرد و قرارگاه ثارالله از ایشان ناراضی بود، امکان ملاقات پیدا نکردند. حدود ۷ماه است که آقای حضرتی ممنوعالملاقات شده است. در واقع گشایشهای حصر در حد برخی ملاقات محدود، نصب ماهواره و چند ملاقات اندک است. حضور در منزل آقای کرباسچی، دیدار با آقایان علیخانی و محمد قوچانی از جمله دیدارهای حضوری ایشان است. اما شرایط کلی حصر تغییری نکرده است، نیروهای امنیتی حضور دارند و محدودیتها پابرجاست. ایشان معتقدند که زندانی حکومت هستند و میگویند: «اگر حکومت بخواهد گشایشی در حصر داشته باشد من از آن استقبال میکنم. اگر اجازه داشتن تلفن، ماهواره و… را به من بدهند از آن استفاده میکنم. خودم نباید خودم را زندانی کنم و محدودیتهای بیشتری برای خودم اعمال کنم.» حتی مصطفی تاجزاده به خود من گفت: در زندانی نوبت اول که ۷سال انفرادی بودم، هر زمان که میخواستند به من مرخصی بدهند، استقبال میکردم و خودم را اذیت نمیکردم. این شیوه را آقای کروبی هم دارند.
پسر رئیس اسبق مجلس گفت: حسن روحانی یک زمانی به یکی از دوستان گفتند که در زمان طرح موضوع حصر در شورای عالی امنیت ملی، هیچ مصوبهای وجود نداشت. تنها نوشتهای روی یک کاغذ خوانده شد و با این کاغذ نوشته، فرآیند حصر آغاز شد. هم روسای قوای قبلی کشور و هم روسای قوای فعلی کشور صراحتا خود را طرفدار رفع حصر معرفی کردهاند. در عین حال اما میگویند که شرایط به گونهای است که امکان رفع حصر وجود ندارد. در کل کسی مسوولیت رفع حصر را گردن نمیگیرد.