چرا بشار اسد جواب حملات اسرائیل را نمی دهد؟

هشت صبح: اسرائیل صبح دوشنبه برای سومین بار از زمان زلزله مهیب ۱۷ بهمن ماه سوریه منطقه مصیاف در بین دو استان طرطوس و حماه را با موشک هوا پایه از سمت لبنان هدف قرار دارد و خسارت‌های مادی به همراه سه مجروح به جای گذاشت.

هرچند سامانه های پدافند هوایی ارتش سوریه با برخی موشک های شلیک شده مقابله کرد، اما برخی از آنها منطقه مصیاف را در شمال غرب سوریه هدف قرار داد.

بمب افکن های دشمن صهیونیستی پیش از این در بامداد سه شنبه گذشته از سمت دریای مدیترانه در غرب لاذقیه، باند فرودگاه بین‌المللی حلب را هدف حمله هوایی قرار دادند و خسارت های زیادی به آن وارد کردند که در اثر آن، فعالیت‌های این فرودگاه متوقف و به دو فرودگاه دمشق و لاذقیه منتقل شد، این فرودگاه در یک ماه گذشته محل پذیرای بیشترین کمک های بین المللی به مردم زلزله زده سوریه بود. (فرودگاه حلب پس از چهار روز بازسازی و در روز شنبه دوباره وارد مدار فعالیت شد)

بمب افکن های رژیم صهیونیستی ۳۰ بهمن ماه نیز چندین منطقه در دمشق و اطراف دمشق و جنوب سوریه را هدف حملات هوایی تجاوزکارانه خود قرار دادند که در اثر آن شماری از سوری ها که اکثر آنها غیرنظامی بودند به شهادت رسیده و تعدادی دیگری نیز مجروح شدند.

دو بمباران دمشق و فرودگاه حلب نشان داد که مقامات تل آویو از شکسته شدن تحریم های ظالمانه سوریه بسیار خشمگین هستند و به همین دلیل اقدام به این اقدام جنایت کارانه کرده اند و هدف قرار دادن مصیاف نیز هرچند یک مکان نظامی بود، اما در همین مسیر ارزیابی می شود.

با شروع بحران سوریه در اسفند ۱۳۸۹ و تبدیل آن به جنگی بین المللی، تل آویو هم در مسیر و اهداف تروریستها وارد عمل شد و برای تضعیف ارتش سوریه و جبهه مقاومت اسلامی بارها به خاک سوریه حمله کرده و عملا به نیروی هوایی تروریستها تبدیل شد؛ تروریست هایی که در زمان کنونی اکثر آنها شکست خورده اند و فقط بخشی مانده اند.

یکی از بدترین بمباران های خاک سوریه توسط رژیم صهیونیستی در سال های اخیر در اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۲ اتفاق افتاد؛ در این حملات که به مراکز نظامی سوریه در حومه دمشق صورت گرفت، دست کم ۳۰۰ نظامی سوری به شهادت رسیدند و شمار زیادی نیز مجروح شدند.

تجاوز سنگین رژیم صهیونیستی به خاک سوریه و شهادت شماری از نظامیان سوری موجب شد تا “ولادیمیر پوتین” رییس جمهور روسیه طی تماس تلفنی با “بنیامین نتانیاهو” نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی در این زمینه گفت وگو و از این حملات ابراز نگرانی کند.

به دنبال این تماس تلفنی در همان زمان، “آلکساندر لوکاشویچ” سخنگوی وقت وزارت امور خارجه روسیه با اعلام موضع کشورش در خصوص حملات رژیم صهیونیستی به سوریه اعلام کرد: تشدید مناقشه مسلحانه، خطر ایجاد کانون های جدید تنش در منطقه را به وجود می آورد که ممکن است علاوه بر سوریه، کشور لبنان را نیز فرا گیرد و به محدوده مرزی لبنان و اسرائیل سرایت کند.

در همان زمان منابع نزدیک به رییس جمهوری سوریه نیز فاش کردند که “بشار اسد” به اطلاع روسیه رسانده که ظرف ۲۴ ساعت خواستار دریافت پاسخ پیامی است که برای آمریکایی ها از طریق مسکو فرستاده و محتوای آن عبارت است از اینکه اگر رژیم صهیونیستی بار دیگر به خاک سوریه تجاوز کند، این اقدام به مثابه اعلام جنگ خواهد بود و در آن صورت جایی برای هشدار و یا بررسی واکنش باقی نخواهد ماند.

به گفته این منابع، رییس جمهوری سوریه در همان زمان دستور استقرار سکوهای پرتاب موشک های جدید روسی را به ارتش این کشور صادر کرد و همچنین به ارتش سوریه فرمان داده شده تا فوراً و بدون درخواست اعلام نظر از رهبران سوریه به اقدام صهیونیست ها واکنش نشان دهد.

این مساله باعث شد تا حملات رژیم صهیونیستی برای مدتی به خاک سوریه متوقف شود، ولی این مساله دائمی نبود و پس از چندماه دوباره حملات هوایی رژیم صهیونیستی به سوریه با شدت کمتری آغاز شد.

اما در سال ۱۳۹۵ و پس از آن نیز حملات هوایی رژیم صهیونیستی به خاک سوریه برای جلوگیری از شکست گروه تروریستی داعش و دیگر گروه های تروریستی شدت گرفت و ادامه یافت تا این که در ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ حمله ویژه ای به اطراف فرودگاه دمشق انجام شد که در اثر این حمله تجاوزکارانه سید “مصطفی بدرالدین” فرمانده عالی نظامی حزب الله که پس از شهید حاج “عماد مغنیه” به این مقام رسیده بود به شهادت رسید.

روند تجاوزهای مکرر بمب افکن های رژیم صهیونیستی به خاک سوریه همچنان ادامه یافت تا این که در ۲۰ فروردین ماه سال ۱۳۹۷ پایگاه هوایی “تی۴” در استان حمص در شمال دمشق هدف قرار گرفت و در اثر آن هفت نفر از مستشاران نظامی ایران به شهادت رسیدند.

در بهمن ماه سال ۱۳۹۷ بود که دوباره “بشار الجعفری” نماینده وقت سوریه در سازمان ملل طی سخنانی در شورای امنیت در اعتراض به تجاوزهای مکرر بمب افکن های رژیم صهیونیستی به خاک سوریه، گفت که «آیا وقت آن نرسیده که شورای امنیت اقدامات لازم را برای توقف حملات مداوم اسرائیل به خاک جمهوری عربی سوریه اتخاذ کند یا اینکه بهتر است سوریه با اقدام مقابله به مثل و انجام حمله به فرودگاه تل‌آویو، همانند حملات اسرائیلی‌ها به فرودگاه بین‌المللی دمشق، توجه حامیان و مسببان جنگ در این شورا را به خود جلب کند؟

اما این تهدید و این گونه تهدیات تاکنون کارساز نبوده و تا به امروز حملات رژیم صهیونیستی به خاک سوریه ادامه داشته و دولت این کشور بارها با ارسال نامه به سازمان ملل متحد و شورای امنیت خواستار محکوم کردن این حملات و توقف آن شده است.

مقامات سیاسی، نظامی و تحلیلگران سوری تقریبا نظر واحدی درباره پاسخ ندادن ارتش سوریه به تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه دارند، هرچند بسیاری از مردم این کشور و حتی مردم منطقه منتظر گزینه “موشک جواب موشک” هستند.

“فیصل القمداد” وزیر خارجه سوریه چندی پیش درخصوص حملات مکرر رژیم صهیونیستی به شهر دمشق و حومه آن تاکید کرد که کشورش دیر یا زود پاسخ این حملات تجاوزکارانه را خواهد داد.

المقداد در گفت وگو با روزنامه عمانی “اثیر” درباره علت عدم پاسخ به تجاوزگری مکرر ارتش رژیم صهیونیستی به شهر دمشق و حومه آن” تصریح کرد: صهیونیست ها از فرصت پرواز برخی هواپیماهای مسافربری سوء استفاده کرده و از فضای زیرین و یا بالای این هواپیماها شلیک می کنند، در این حالت اگر موشک های سوری پاسخ دهند، ممکن است هواپیماهای مسافربری آسیب ببیند و آنوقت ما سرزنش خواهیم شد. بنابراین ما این کار (شلیک موشک در این حالت را) انجام نمی دهیم (تا هواپیماهای مسافربری آسیبی نبیند).

وی تاکید کرد: موضع ما درخصوص این تجاوزها روشن است؛ ما می گوییم و هشدار می دهیم که اسرائیل دیر یا زود پاسخ این تجاوزها را دریافت خواهد کرد.

وزیر خارجه سوریه در عین حال اعلام کرد که دمشق مشتاق درگیری نیست و چیزی که اکنون به آن نیاز دارد، حکمت و تدبیر است.

المقداد همچنین گفت که «من بارها از سازمان ملل خواستم که برای توقف تجاوزهای اسراییل به خاک سوریه اقدام کند.

سرتیپ “ترکی الحسن” کارشناس مسائل راهبردی سوریه نیز در گفت وگو با ایرنا در دمشق در پاسخ به این سوال که “چرا سوریه به حملات و تجاوزهای مداوم رژیم صهیونیستی پاسخ نمی دهد؟ ” تصریح کرد: ارتش سوریه در پاسخ به اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی به خود شک و تردید راه نخواهد داد و به هر یک از حملات و تجاوزهای این رژیم در وقت مناسب پاسخ خواهد داد.

وی افزود که «این موضوع فکر و ذهن سوری ها و حتی غیرسوری ها و تمام محور مقاومت را به خود مشغول کرده است. من تصور می کنم در این موضوع از نظر منطقی حکمتی وجود دارد. افکار عمومی سوریه مایل به واکنش نشان دادن هستند، اما هرگاه عملیات واکنش مورد توجه قرار گیرد، تصمیم گیری در این خصوص برعهده “بشار اسد” رئیس جمهور سوریه خواهد بود».

رئیس مرکز مطالعات راهبردی دمشق نیز همانند فیصل المقداد و سرتیپ ترکی الحسن در این باره معتقد است که دمشق در زمان و مکان مناسب به تجاوزهای رژیم صهیونیستی پاسخ می دهد.

“بسام ابوعبدالله”، در گفت وگو با ایرنا در دمشق تصریح کرد که این سوال هم در سطح داخلی سوریه و هم در سطح محور مقاومت مطرح می باشد، که در پاسخ باید بگویم، تمرکز ارتش عربی سوریه اکنون روی جبهه شمالی یعنی درگیری با تروریست ها (در استان های ادلب و حلب) است.

این کارشناس و تحلیلگر برجسته سوری تاکید کرد: تهدید واقعی هم اکنون در جبهه شمال شرق از سوی اشغالگران آمریکایی و همچنین در استان ادلب و بخشی از استان حلب (منطقه تصرف شده از سوی تروریست ها) است، بنابراین تمرکز نظامی سوریه هم اکنون در آن منطقه می باشد.

ابوعبدالله با تاکید بر این که این مساله بدین معنا نیست که ارتش سوریه به رژیم صهیونیستی پاسخ نمی دهد، افزود: ارتش سوریه اکنون با موشک های این رژیم مقابله می کند و حمایت های دمشق از جنبش های مقاومت در فلسطین و لبنان نیز نوعی پاسخ غیرمستقیم به دشمن صهیونیستی است.

وی در عین حال گفت: من این مساله را درک می کنم (ندادن پاسخ قاطع به صهیونیست ها) درخور کرامت شهروندان سوری و محور مقاومت نیست، اما پاسخ ها معمولا نباید عاطفی باشد.

این کارشناس مسایل سیاسی و نظامی تاکید کرد: در شرایط کنونی سوریه مشغول نبرد در جبهه های دیگر است و پاسخ عاطفی بی فایده خواهد بود و اکنون باید روی جبهه های مشخص تمرکز کرد.

در موضوع حملات مکرر بمب افکن های رژیم صهیونیستی به خاک سوریه از سه منظر باید به موضوع پرداخت: نگاه اول تجاوزهای ادامه دار رژیم صهیونیستی به خاک سوریه می باشد که نشان می دهد، مقامات تل آویو به هیچ وجه به قوانین بین المللی پایبند نیستند و تجاوز به خاک دیگر کشورها جزو سرشت پلید صهیونیست ها شده است.

نگاه دوم، انفعال سازمان ملل و شورای امنیت در خصوص تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه می باشد؛ شورای امنیت و سازمان ملل در سال های اخیر همواره نشان داده که به ابزاری در دست کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی تبدیل شده و عملا استقلال خود را از دست داده اند و در هر مساله ای که در آن منافع صهیونیست ها و غرب باشد همچون موضوع جنگ اوکراین ورود می کنند.

نگاه سوم، به توانمندی های ارتش و دولت سوریه باز می گردد؛ ارتش سوریه نیروی توانمندی است که می تواند مقتدرانه از کشور خود دفاع کند و مقامات نظامی وسیاسی سوریه باید به این مساله توجه کنند، همانگونه که توانستند با کمک جبهه مقاومت اسلامی اکثر خاک این کشور را از لوث تروریست ها پاک کنند، الان هم می توانند با کمک همین جبهه پاسخ کوبنده ای به سران رژیم صهیونیستی بدهند؛ در مقابل، ارتش رژیم صهیونیستی هرچند دارای تجهیزات زیاد و مختلفی است، اما همانگونه که در سالیان گذشته در چند جنگ مختلف گروه های مقاومت اسلامی از جمله جنگ های سال ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ حزب الله و جنگ ۲۲ روزه غزه ثابت شده این ارتش پوشالی است و درون شیشه قرار دارد و براحتی شکست می خورد.

نکته بعدی در کنار مسایل یاد شده این است که رژیم صهیونیستی هم اکنون با مشکلات و اعتراض های فراوان داخلی مواجه است و برای دور کردن توجه ها از آن اقدام به کشاندن مشکلات خود در خارج سرزمین های اشغالی می کند.

در آخر باید تاکید کرد، در سال های اخیر اگر ارتش سوریه پاسخ مناسبی به تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی می داد، اقدامات تجاوز کارانه این رژیم هیچگاه ادامه نمی یافت و مقامات سیاسی و نظامی تل آویو هرگز جرائت نمی کردند که هر زمان دلشان، خواست دستور حمله هوایی به خاک سوریه را صادر کنند.

خبرنگار: فرشته رفیعی