پاکستانی‌ها از ما خواسته بودند برای خط لوله گاز، خودمان در پاکستان چندین میلیارد دلار سرمایه گذاری کنیم، اما امکان پذیر نبود / برخی فکر می‌کنند ما در روسیه و چین مشکل نداریم، اما بیشترین مشکل تحریمی را در این دو کشور داریم / تا زمانیکه دشمنی ایران و آمریکا کنترل نشود، نمی‌توانیم یک اقتصاد توسعه‌گرا داشته باشیم
محسن روحی‌صفت، دیپلمات پیشین ایران در پاکستان می گوید برای کشیدن خط لوله نیاز به چند میلیاد دلار پول است، اینطور نیست که کشور‌ها پول نقد داشته باشند و به یکباره چند میلیارد دلار در یک پروژه خرج کنند، بلکه از بانک‌های مختلف جهان و سرمایه گذاران استفاده می‌کنند تا این پروژه‌ها تکمیل شود. وقتی تحریم پیش بیاید تمام صندوق‌های بین المللی با آمریکا ارتباط دارند. یا پول آمریکا در آن هاست یا با دلار کار می‌کنند، آمریکا نیز می‌گوید، چون با دلار کار می‌کنید در نهایت نمی‌توانید پروژه‌ای را پیش ببرید که یک طرف آن ایران است.
محسن روحی‌صفت، دیپلمات پیشین ایران در پاکستان، درباره علت جلوگیری از توسعه خط لوله گاز ایران در پاکستان به «انتخاب» گفت: نخستین تحریم‌های ایران در حوزه نفت و گاز شروع شد؛ لذا این خط لوله گاز هم مشمول آن تحریم‌ها می‌شود. البته آمریکایی‌ها ۲۰ سال پیش چندان علنی نمی‌گفتند، اما وقتی خط لوله جدی شد، آمریکایی‌ها به پاکستان اطلاع دادند که جلوی این کار را بگیرد. مسئله اینجاست که چرا پاکستان زیر بار این تحریم رفت؟ چون پاکستان ضعیف است و ارتش و زیرساخت‌های آن وابسته به آمریکاست و نمی‌تواند دیدگاه‌های آن را نادیده بگیرد. ممکن است بر سر یک سری مسائل اختلاف وجود داشته باشد، اما موضوع ایران خیلی اساسی است و برای آمریکا اهمیت دارد؛ لذا آمریکایی‌ها خیلی حساس هستند.
وی در ادامه درباره علت درگیر شدن ایران در پروژه خط لوله گاز با وجود تحریم‌ها اشاره کرد: این موضوع بستگی به روابط در ادوار مختلف دارد. روابط ما با آمریکا در زمان شروع این پروژه خیلی جدی نبود. ما یک سری اختلاف با امریکا داشتیم که به مرور تبدیل به تخاصم شد. وقتی که ما خط لوله را شروع کردیم آمریکایی‌ها اصلا مخالفتی نداشتند و ما خط لوله را تا مرز سیستان آوردیم، اما به شکلی طراحی کردیم که به درد پاکستان و هند هم بخورد. هندی‌ها یک سری نگرانی از بابت پاکستان داشتند که اگر یک روز روابطشان تیره شد پاکستان گاز را قطع کند.
دیپلمات پیشین ایران در پاکستان بیان کرد: برای کشیدن خط لوله نیاز به چند میلیاد دلار پول است، اینطور نیست که کشور‌ها پول نقد داشته باشند و به یکباره چند میلیارد دلار در یک پروژه خرج کنند، بلکه از بانک‌های مختلف جهان و سرمایه گذاران استفاده می‌کنند تا این پروژه‌ها تکمیل شود. وقتی تحریم پیش بیاید تمام صندوق‌های بین المللی با آمریکا ارتباط دارند. یا پول آمریکا در آن هاست یا با دلار کار می‌کنند، آمریکا نیز می‌گوید، چون با دلار کار می‌کنید در نهایت نمی‌توانید پروژه‌ای را پیش ببرید که یک طرف آن ایران است. چین و روسیه فقط باقی می‌مانند که اکثر بانک‌های آن‌ها نیز به یک طریق با آمریکا ارتباط دارند. الان برخی فکر می‌کنند ما در روسیه و چین مشکل نداریم، اما روسیه و چین نقاطی هستند که بیشترین مشکل تحریمی را داریم. تا زمانیکه دشمنی ایران و آمریکا کنترل نشود، ما نمی‌توانیم یک اقتصاد توسعه‌گرا داشته باشیم.
روحی‌صفت گفت: من وقتی در هند بودم، برای مذاکرات آقای نژادحسینیان می‌آمدند، در پاکستان نیز در مذاکرات مختلف این مسئله مطرح بود. پاکستانی‌ها علنی نمی‌گفتند این کار نمی‌شود، اما وقتی کار اجرایی شد، پاکستانی‌ها گفتند سفارت آمریکا به آن‌ها اطلاع داده است که این کار امکان پذیر نیست. آن‌ها از ما خواستند که خودمان در پاکستان چندین میلیارد دلار سرمایه گذاری کنیم، اما امکان پذیر نبود.
