نقش حیاتی بخش خصوصی در تحول نظام سلامت
یکی از چالشهای جدی سیستم بهداشتی و درمانی کشور، کمبود زیرساختهای بیمارستانی به ویژه در مناطق با جمعیت بالا و مراکز صنعتی است. این کمبود به نوبه خود بر کیفیت خدمات درمانی و رضایت بیماران تاثیرگذار است. بیمارستان ۷۰۰ تختخوابی قزوین به عنوان یکی از پروژههای بزرگ درمانی کشور، نمادی از این چالشها و مشکلات است. همانطور که از گزارش منتشر شده درباره بیمارستان ۷۰۰ تختخوابی قزوین برمیآید، یکی از چالشهای اصلی در پیشرفت این پروژه و بسیاری از پروژههای مشابه در حوزه ساخت بیمارستان، مسئله تامین بودجه به صورت کافی و به موقع است. به عبارت دیگر، نبود بودجه کافی و عدم تخصیص به موقع آن، یکی از دلایل اصلی تاخیر در تکمیل این پروژهها به شمار میرود. دلایل متعددی برای این مشکل میتوان برشمرد. یکی از مهمترین دلایل، تخصیص ناکافی بودجه دولتی به این پروژههاست. با وجود اهمیت بالای این پروژهها در ارتقاء سطح سلامت جامعه و وعدههای مکرر مسئولان در خصوص حمایت از آنها، بودجهای که به این پروژهها اختصاص داده میشود، همواره کمتر از نیاز واقعی آنها بوده است. علاوه بر این، تورم و افزایش چشمگیر هزینههای ساخت و ساز در سالهای اخیر نیز بر این مشکل دامن زده است. بودجهای که در ابتدا برای پروژه در نظر گرفته میشود، با توجه به افزایش هزینهها، بسیار زودتر از پیشبینیها تمام شده و نیاز به تامین بودجههای اضافی پیدا میکند.
تغییرات در طرح اولیه پروژهها نیز بر افزایش هزینهها و در نتیجه نیاز به بودجه بیشتر تاثیرگذار است. به عنوان مثال، زمانی که در طول اجرای پروژه، تصمیم به افزایش سطح کیفی و امکانات بیمارستان گرفته میشود، طبیعتا به بودجه بیشتری نیاز خواهد بود.
یکی دیگر از دلایل کمبود بودجه در پروژههای بیمارستانی، عدم اولویتبندی این پروژهها در بودجهبندی کل کشور است. در بسیاری از موارد، پروژههای بیمارستانی در اولویت بودجهبندی قرار نگرفته و بودجههای تخصیص یافته به آنها، به پروژههای دیگر منتقل شده است. در مجموع، میتوان گفت که کمبود بودجه و عدم تخصیص به موقع آن، یک چالش اساسی در اجرای پروژههای بیمارستانی در کشور است. این مشکل نه تنها باعث تاخیر در تکمیل پروژهها میشود، بلکه بر کیفیت ساخت و تجهیزات بیمارستان نیز تاثیرگذار است و در نهایت به ضرر بیماران و جامعه خواهد بود. کمبود بودجه یکی از مهمترین چالشهایی است که پروژههای ساخت بیمارستان با آن مواجه هستند. این مشکل عواقب جدی و گستردهای به دنبال دارد که بر روند ساخت، کیفیت نهایی پروژه و همچنین هزینههای تمام شده آن تاثیر میگذارد. یکی از مهمترین عواقب کمبود بودجه، طولانی شدن زمان ساخت پروژه و در نتیجه تاخیر در بهرهبرداری از بیمارستان است. زمانی که بودجه کافی و به موقع تامین نشود، پیمانکاران قادر به ادامه کار با سرعت و کیفیت مطلوب نخواهند بود. این تاخیر علاوه بر افزایش هزینههای ناشی از تورم و افزایش قیمت مصالح، باعث کاهش کیفیت خدمات در آینده نیز میشود. زیرا بیماران ناچارند تا زمان افتتاح بیمارستان جدید، از امکانات درمانی محدودتری استفاده کنند.
مشکل دیگری که کمبود بودجه ایجاد میکند، کاهش کیفیت ساخت است. هنگامی که بودجه کافی در اختیار پروژه نباشد، پیمانکاران ممکن است برای کاهش هزینهها از مصالح و تجهیزات با کیفیت پایینتر استفاده کنند. این امر در درازمدت به ساختمان بیمارستان آسیب رسانده و هزینههای تعمیر و نگهداری را افزایش میدهد. همچنین، استفاده از مصالح نامرغوب میتواند بر ایمنی بیماران و پرسنل بیمارستان نیز تاثیرگذار باشد.
در نتیجه، کمبود بودجه نه تنها باعث تاخیر در تکمیل پروژههای بیمارستانی میشود، بلکه بر کیفیت ساخت، هزینههای تمام شده پروژه و همچنین جذب سرمایهگذار بخش خصوصی نیز تاثیر منفی میگذارد. برای رفع این مشکل، باید راهکارهایی مانند تامین بودجه پایدار و کافی، جذب سرمایهگذاری بخش خصوصی و شفافسازی فرآیند ساخت و ساز در نظر گرفته شود.
یکی از راهکارهای اساسی برای رفع مشکل کمبود بودجه در پروژههای ساخت بیمارستان، جلب مشارکت سرمایهگذاران بخش خصوصی است. با توجه به محدودیتهای بودجهای دولت، ورود سرمایهگذاران بخش خصوصی به این حوزه نه تنها میتواند سرعت اجرای پروژهها را افزایش دهد، بلکه به بهبود کیفیت خدمات درمانی و بهرهمندی بیماران از امکانات بهتر نیز کمک شایانی خواهد کرد.
سرمایهگذاران بخش خصوصی به دلیل انگیزههای اقتصادی و رقابتی که دارند، معمولاً به دنبال استفاده از روشهای نوین ساخت و ساز و فناوریهای روز دنیا هستند. این امر باعث میشود تا پروژهها با سرعت بیشتری پیشرفت کرده و هزینههای ساخت به طور قابل توجهی کاهش یابد. همچنین، سرمایهگذاران خصوصی به دنبال ارائه خدمات با کیفیت بالاتر هستند تا بتوانند بیماران بیشتری را جذب کرده و سودآوری خود را افزایش دهند. بنابراین، ورود آنها به حوزه ساخت بیمارستانها میتواند به ارتقای سطح کیفی خدمات درمانی در کشور کمک کند.
مشارکت سرمایهگذاران بخش خصوصی در ساخت بیمارستانها، یک همکاری سودمند برای هر دو طرف است. از یک سو، دولت با کاهش فشار بر بودجه خود، میتواند به سایر اولویتهای بخش سلامت بپردازد و از سوی دیگر، بخش خصوصی با سرمایهگذاری در این حوزه، علاوه بر کسب سود، به توسعه زیرساختهای درمانی کشور نیز کمک میکند. سرمایهگذاران بخش خصوصی با استفاده از منابع مالی و دانش فنی خود، میتوانند بیمارستانهایی با تجهیزات مدرن و امکانات پیشرفته احداث کنند که به ارائه خدمات با کیفیت بالاتر به بیماران منجر میشود. در نتیجه، این مشارکت نه تنها به بهبود وضعیت سلامت جامعه کمک میکند، بلکه به توسعه اقتصادی کشور نیز کمک خواهد کرد.
منبع:آرمان امروز