مگر جز فحش دادن، کار دیگری هم بلدی؟!
غلامرضا بنی اسدی : “یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصابِرُوا وَرابِطُوا وَاتَّقُوا اللهَ لَعَلَّکمْ تُفْلِحُونَ؛ اى کسانى که ایمان آورده‌اید، شکیبا باشید و دیگران را به شکیبایى فراخوانید و در جنگها پایدارى کنید و از خدا بترسید، باشد که رستگار شوید.” این آیه ۲۰۰ از سوره مبارکه آل عمران است. وقتی بنری چنین در پشت صحنه نصب شده باشد، توقع است کسی که تریبون به دست می گیرد برای سخن گفتن، ناظر به مفاهیم این آیه شریفه سخن بگوید.
یک لااقل هم اگر در نظر بگیریم این خواهد بود که؛ الاقل گفتار و رفتارش، مخالف عینیِ تصریحات آیه شریفه نباشد. اما برای برخی ها انگار این مسایل مهم نیست. مهم بیرون ریختنِ درونیات شان است حتی اگر فحش باشد.
مثل ماجرای سخنرانی فلان شخصِ مدعی انقلابیگری که پشت به این آیه، تعیین مسیر می کند و حرف هایی می زند که نه با” اصبروا “رابطه ای دارد و نه با” صابروا” از “واتقواالله” هم که فاصله اش را باید کیلومتر شمار کرد! کاش قبل از صحبت کردن این فرد، این بنر جمع می شد تا چنین از آن حرمت شکنی نشود.
ما در روزنامه ها سعی می کنیم از آیات و کلمات واجب الاحترام کمتر استفاده کنیم مبادا زیر پا افتد اما اینجا عملا پای بر تصریحات آیه کوبیدن را دیدیم. به کلماتی دهان فرد باز می شود که اعتراضِ بانوانِ حاضر را برمی انگیزد اما کسی که میکرفون به دست دارد، می گوید:” اونا که می خواهند فحش و ناسزا یاد نگیرند بروند بیرون بی زحمت، می خواهم فحش بدم دوباره!” و بعد همان خط گفتاری را پی می گیرد.
واقعا اینا انقلابی اند؟ پس ضد انقلاب کیه؟ اگر اینا انقلابی اند ضد انقلاب وجود ندارد. که می تواند مثل این جماعت، عظمت نگاه و ادب انقلابی را بشکند؟ حیف از کلمه که خرج گفتن از اینان شود فقط از باب دفاع از ادبِ انقلاب و عظمت تربیتی که شهید پرور است. می گوئیم این گفتار و رفتار هیچ نسبتی با انقلاب اندارد. همین !
