شاهین نصیرینیا: موفقیتم را مدیون ایوانف هستم/ او خودش را فدای تیم ایران کرد
به گزارش هشت صبح و به نقل از ایسنا؛
قهرمان سابق وزنهبرداری جهان گفت: موفقیتم در وزنهبرداری را مدیون ایوانف هستم و در آخر هم خودش را فدای تیم ایران کرد تا مردانگیاش بر همه ما ثابت شود.
به گزارش ایسنا، ایوانف، سرمربی پیشین وزنه برداری ایران درگذشت. او از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۹ و در یک مقطع دیگر از سال ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۵ سرمربی تیم ملی وزنهبرداری ایران بود. تیم ایران با هدایت ایوانف در المپیک سیدنی دو مدال طلا گرفت.
حسین رضازاده، حسین توکلی، شاهین نصیرینیا، کوروش باقری و محمدحسین برخواه که به نسل طلایی وزنهبرداری ایران معروف هستند از جمله شاگردان او بودند.
شاهین نصیرینیا در گفتوگو با ایسنا دربارهی تاثیر حضور ایوانف مربی بلغارستانی بر روی پیشرفت وزنهبرداری ایران بیان کرد: وزنهبرداری ایران قبل از حضور ایوانف نابود شده بود و تمرینات همچنان با روش بسیار قدیمی انجام میشد. شرایط به گونهای بود که حتی گرفتن یک مدال برنز در آسیا بزرگترین افتخار برای وزنهبرداران ایران بود.
او ادامه داد: ایوانف زمانی که به ایران آمد در چند جبهه جنگید؛ ابتدا با خود مسئولان وقت فدراسیون که درکی از علم نوین تمرین نداشتند. دوم با سیستم فرسوده مربیگری که خواست و پذیرش علم نوین را نداشت و علیه او بودند. سوم کمبودهای بیش از حد و عدم همکاری مسئولان ورزش چون به پیشرفت وزنهبرداری ایران باور نداشتند. در چنین شرایطی فقط وزنهبردارانی که با ایوانف کار کردند به او باور داشتند و نتیجه آن هم بعدا با ساختن نسل طلایی دیده شد. ایوانف برای گسترش این خودباوری لیگ وزنهبرداری ایران را راهاندازی کرد و پیشرفت عالی وزنهبرداری ایران را شاهد بودیم. ایوانف را میتوان معمار وزنهبرداری نوین در ایران دانست.
نصیرینیا در مورد موفقیتهایی که با ایوانف به دست آورد، تصریح کرد: رابطه من با ایوانف شکل بخصوصی داشت. مهر و محبت او به من دلسوزانه، امید بخش و پدرانه بود. البته سختگیریهای معلم و شاگردی هم وجود داشت و به هیچ عنوان از اصول خارج نمیشد. من از ایوانف درسهای بزرگی یاد گرفتم و موفقیتم در وزنهبرداری را مدیون او هستم. خاطرات خوب و تلخی را در کنار هم تجربه کردیم و تمام ثانیههایش در ذهنم نقش بسته و همیشه در تماسهایم با او خاطراتمان را مرور میکردیم.
او افزود: درسهایی که ایوانف با عمل و علمش در تمرینات به ما داد قطعا در بهترین کلاسهای مربیگری هم بدست نمیآمد و همه ما که در کنار او بودیم افتخار این را داشتیم از بهترین استاد جهان بیاموزیم. ایوانف به هر کشوری که رفت همین رویه را داشت و منشاء آموزش و پیشرفت بود.
قهرمان سابق جهان در پاسخ به این پرسش که فکر میکند وزنه برداری ایران نهایت استفاده را از حضور ایوانف برد؟ تاکید کرد: خیر، متاسفانه مسئولان وقت همان اوایل کار تا مرز قطع همکاری با او پیش رفتند و اگر این اتفاق رخ میداد، وزنهبرداری نابود میشد. در ادامه هم با سنگاندازیهای مکرر سعی در ناامید کردن او داشتند. در آخر هم با وجود اختلافات داخلی، او خودش را فدای تیم ایران کرد و تمام تقصیرهای دیگران را گردن گرفت و برای همیشه کنار رفت تا مردانگی او بر همه ما ثابت شود.
نصیرینیا با اشاره به فوت این مربی گفت: من همیشه با او در تماس بودم. اگر چه این اواخر حال خوبی نداشت اما حتی با لبخندهایش در تماسهای تصویری نشان میداد همان ایوانف است؛ با قدرت، با معرفت، استاد و رفیق همیشگی. خیلی ناراحتم که برای آخرین بار او را از نزدیک ندیدم چون قرار بود در بلغارستان او را ببینم. آرزو دارم روح او در آرامش باشد و برای تمام زحماتش تشکر میکنم.
انتهای پیام