سبدگردانی چه تفاوتی با صندوق های سرمایه گذاری دارد؟

به گزارش هشت صبح و به نقل از انتخاب :

روش‌های غیر مستقیم سرمایه‌گذاری در بورس می‌توانند بهترین روش‌ها برای افراد سرمایه‌گذاری باشند که از دانش و زمان کافی برای سرمایه‌گذاری در این بازار دارایی برخوردار نیستند.

اما این‌که کدام روش سرمایه‌گذاری غیرمستقیم – یعنی سبدگردانی یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری – برای سرمایه‌گذاری در بورس مناسب‌تر هستند را می‌توان با بررسی ویژگی‌ها، مزایا و ساختار هر کدام از این دو روش متوجه شد. بررسی تفاوت سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری، امکان انتخاب بهتر را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد.

سبدگردانی در بورس

سبدگردانی به زمانی گفته می‌شود که یک شرکت سبدگردانی به صورت تخصصی، اقدام به تشکیل سبد دارایی و مدیریت آن برای یک فرد می‌کند. شرکت‎هایی که در زمینه سرمایه‌گذاری دارای تخصص هستند، با توجه به وضعیت مالی افراد سرمایه‌گذار به تشکیل سبد سرمایه‌گذاری و مدیریت سرمایه برای آن‌ها می‌پردازند. در توضیحی ساده‌تر، باید گفت که سرمایه‌گذاران، سرمایه خود را در اختیار شرکت‌های سبدگردان قرار می‌دهند تا این شرکت‌ها، سبد دارایی برای آن‍ها تشکیل دهند.

صندوق های سرمایه گذاری در بورس

صندوق های سرمایه گذاری بورسی یکی از گزینه های سرمایه گذاری آنلاین و مطمئن است. صندوق ها برای سرمایه گذاری نیاز به دانش بالایی ندارد. صندوق ها با جمع‌آوری وجوه سرمایه‌گذاران اقدام به تشکیل و مدیریت سبد دارایی می‌کنند. در مقابل سبدگردانی سرمایه‌گذاران بسیاری می‌توانند در هر صندوق سرمایه‌گذاری در بورس، اقدام به سرمایه‌گذاری کنند. بنابراین می‌توان گفت مهم‌ترین تفاوتی که صندوق‌های سرمایه‎‌گذاری با شرکت‌های سبدگردان دارند، این است که شرکت‌های سبدگردان به طور متمرکز بر سرمایه یک فرد سرمایه‌گذار، اقدام به تشکیل سبد دارایی و مدیریت آن می‌کنند. این در حالی است که تعداد سرمایه‌گذارانی که می‌توانند در صندوق‌های سرمایه‌گذاری اقدام به سرمایه‌گذاری کنند، بیش‌تر است.

سبدگردانی یا صندوق های سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟

برشماری مزایا، تفاوت‌ها و اشتراکات سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری، این امکان را می‌دهد تا به این سوال که کدام یک از این دو روش، روش بهتری برای سرمایه‌گذاری است، پاسخ واضح‌تری دهیم. اول، به بررسی مزایای مشترک سبدگردانی و صندوق سرمایه‌گذاری خواهیم پرداخت و سپس به تفاوت آن‌ها.

متنوع‌سازی در سرمایه‌گذاری: هر دو روش سرمایه‌گذاری – شرکت سبدگردان و صندوق سرمایه‌گذاری – اصل متنوع‌سازی در سبد دارایی را رعایت می‌کنند. از آن‌جایی که متنوع سازی در سرمایه‌گذاری از اولین ابعاد سرمایه‌گذاری تخصصی است، می‌توان گفت که هر دو روش سبد گردانی و صندوق سرمایه‌گذاری، به خوبی از این مزیت بهره‌مند هستند.

سرمایه‌گذاری تخصصی: سرمایه‌گذاران در صورت نداشتن دانش و زمان کافی برای سرمایه‌گذاری در بورس می‌توانند، هم از سبدگردانی و هم صندوق‌های سرمایه‌گذاری بهره‌مند شوند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های سبدگردانی، هر دو از ویژگی سرمایه‌گذاری تخصصی بهره‌مند هستند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری دارای تیمی از متخصصین و مدیران سرمایه‌گذاری هستند که به نام ارکان صندوق شناخته می‌شوند. این اعضا، وظیفه حفظ و مدیریت سرمایه افراد سرمایه‌گذار در صندوق سرمایه‌گذاری را بر عهده دارند.

نظارت و مدیریت بر سرمایه: سرمایه‌گذاری در بورس، به ویژه در بازار سهام به عنوان بخشی از بورس، نیازمند رصد، بررسی و تحلیل مداوم است. بنابراین سرمایه‌گذاران برای سرمایه‌گذاری در بورس، یا بهتر است از دانش کافی برخوردار باشند یا با استفاده از سبد گردان و صندوق‌های سرمایه‌گذاری، وظیفه نظارت و مدیریت بر سرمایه را به عهده این ابزارهای مالی قرار دهند.

تفاوت سبدگردانی و صندوق های سرمایه گذاری

بعد از برشماری مزایای مشترکی که میان سبدگردانی و انواع صندوق‌های سرمایه‌گذاری وجود دارد، بهتر است به تفاوت این دو روش سرمایه‌گذاری غیر مستقیم در بورس بپردازیم.

۱- حداقل مبلغ سرمایه گذاری

سرمایه‌گذاری، تنها به کسانی که صاحب سرمایه یا درآمد بسیار زیاد هستند تعلق ندارد. سرمایه‌گذاری را باید بتوان با حداقل مبلغ هم انجام داد. در روش سبدگردانی، باید میزان قابل توجه‌ای سرمایه در اختیار داشت. این در حالی است که سرمایه‌گذاری در صندوق های سرمایه گذاری با مبلغ کم هم امکان‌پذیر است. به عنوان مثال برای سرمایه گذاری در صندوق سرمایه‌گذاری طلای کیان می‌توان از طریق اپلیکیشن کیان دیجیتال، سرمایه‌گذاری در طلا با ۵۰هزار تومان را شروع کرد. از طرفی دیگر، خرید صندوق سهامی با ویژگی‌هایی مانند سبد دارایی متنوع از سهام و مدیریت تخصصی می‌تواند جایگزین بهتر و به‌صرفه‌تری نسبت به خرید مستقیم سهام باشد.

۲- سطح ریسک صندوق های سرمایه گذاری با سبدگردانی

سبدگردانی به طور اختصاصی، تنها برای یک نفر انجام می‌شود. بنابراین میزان ریسک در سرمایه‌گذاری در روش سبدگردانی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری بیش‌تر است. چراکه شخصی‌سازی سبد دارایی در سبدگردانی، امکان ریسک تک سهمی بودن یا اعمال سلیقه مدیریت سرمایه در سبد دارایی را بیش‌تر می‌کند.

این در حالی است که صندوق‌های سرمایه‌گذاری با در نظر گرفتن متنوع‌سازی در سرمایه‌گذاری، امکان ریسک‌های شخصی‌سازی و اعمال سلیقه یک مدیر در سبد دارایی را تا اندازه قابل توجه‌ای کم می‌کنند. حضور مدیران صندوق و انتخاب جمعی آن‌ها برای تشکیل سبد دارایی باعث می‌شود تا وجود سلیقه شخصی در تشکیل سبد دارایی از بین برود.

۳- تفاوت در کارمزد و هزینه های قابل پرداخت

صندوق‌های سرمایه‌گذاری، پذیرای تعداد سرمایه‌گذار بیش‌تری نسبت به شرکت‌های سبدگردان هستند. بنابراین میزان هزینه‌هایی مانند کارمزد و هزینه‌های دیگر در صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای هر فرد سرمایه‌گذار، به نسبت سبدگردانی، بسیار کم‌تر است.

بنابراین، می‌توان گفت که از تفاوت‌های اصلی سبدگردان و صندوق سرمایه‌گذاری، تفاوت میزان کارمزد در آن‌ها است. در واقع، هزینه‌های سرمایه‌گذاری مانند کارمزد مدیر صندوق و دیگر هزینه‌ها در صندوق‌های سرمایه‌گذاری میان سرمایه‌گذاران تقسیم می‌شود و به همین خاطر، هزینه سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری – نسبت به بازدهی آن‌ها – بسیار به‌صرفه است.

۴- مدت زمان سرمایه گذاری سبدگردانی و صندوق های سرمایه گذاری

تفاوت‌ دیگری که میان سبدگردانی و صندوق‌های سرمایه‌گذاری وجود دارد، مدت زمان سرمایه‌گذاری در آن‌ها است. در سبدگردانی، قراردادهایی میان سرمایه‌گذار و شرکت سبد گردان بسته می‌شود که به طور معمول یک‌ساله و قابل فسخ هستند. در حالی که سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، تاریخ انقضا و زمان اتمام قرارداد ندارد. سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سرمایه‌گذاری، به طور معمول، با بازه‌های زمانی بلند مدت ۳، ۵ و ۱۰ ساله در نظر گرفته می‌شود. به ویژه، سرمایه‌گذاری در صندوق‌های سهامی و طلا، در بسیاری از موارد، در بازه زمانی ۳ تا ۵ ساله به نتیجه می‌رسد.