تقدیر رهبر انقلاب از جشن عیدغدیر تهران
در سالروز برگزاری اولین نماز جمعه پس از انقلاب اسلامی در پنجم مردادماه ۱۳۵۸، ائمه جمعه‌ی سراسر کشور صبح امروز (چهارشنبه) با حضور در حسینیه امام خمینی(ره) با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای دیدار کردند.
بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار:
* نماز جمعه بخاطر خصوصیاتی که دارد یک فریضه‌ی صددرصد استثنائی است. ما هیچ چیزی شبیه نماز جمعه نداریم. وقتی در عمق کار نمازجمعه وارد میشویم می‌بینیم با مجموع این خصوصیات، حتی استثنائی‌تر از حج است.
* یک خصوصیت این است که دو عامل اساسی حیات طیبه را به هم وصل کرده و گره زده؛ این دو عامل چیست؟ یکی ذکراللّه، یکی حضور مردمی.
* وقتی یک چنین اجتماعی مانند نمازجمعه وجود دارد که هر هفته جمع کثیری از مردم یک شهر یک جایی معینی جمع میشوند دور هم، این میتواند یک پایگاهی یک قرارگاهی باشد برای همه‌ی موضوعات مهم و مطرح یک جامعه. از مسائل فکری تا خدمات اجتماعی تا همکاریهای مردمی و تا آمادگیها و بسیج نظامی. همه چیز در این اجتماع هفتگی مستمر پشت سر هم تحقق پیدا میکند و وجود پیدا میکند.
* اجتماع و حضور مردمی یک چیز مهمی است. اینجاست که شما باید حسّاس باشید. اگر چنانچه نماز جمعه‌ی این هفته‌تان از نماز جمعه‌ی مثلاً یک ماه قبلتان جمعیت کمتری دارد باید احساس نگرانی کنید. اصلاً اساس کار حضور مردم است. وقتی دسته‌جمعی ذکر گفتیم آثار و برکات ذکر بر دسته‌جمعی نازل میشود. بر جمع نازل میشود. در قرآن دارد: «فَإِنَّ الذِّکْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤمِنِینَ» این نفع می شود برای همه. بله، شما تنهایی هم که خودتان نماز شب میخوانید در اتاق تنها خدای متعال نفع میدهد به شما، اما اینجا این نفع، نفع عمومی است. همه‌ی مجموعه نفع میبرند.
* در نماز جمعه شما همه جور آدمی شرکت میکنند. با همه، شما پدرانه رفتار کنید، همه فرزندان شمایند. بله، ممکن است شما با آن جوان انقلابی، جوان مجاهد و جهادگر علاقه‌ی بیشتری داشته باشید، حق هم همین است، عیبی ندارد اما آن کسی هم که این جوری نیست او هم پسر شما است، آن هم فرزند شما است؛ با همه پدرانه رفتار کنید.
* در این جشن غدیر که خیلی چیز عجیبی بود در تهران، حالا نمیدانم شما دیدید یا خیر من خودم در تلویزیون نگاه کردم دیدم، بعضی‌ها هم که رفته بودند آمدند برای ما تعریف کردند. دیدید در این جشن میلیونی، همه‌جور آدمی شرکت کردند. اینها طرفدار دین‌اند، دوست دارند دین را. بنده یک وقتی در یکی از این سفرهای استانی به جمع علمای محترم آن شهر که با آنها جلسه داشتیم گفتم: امروز یا دیروز که من می‌آمدم در این ماشین دوروبر ماشین خب جمعیتی می‌آیند اظهار محبت میکنند افرادی بودند بین اینهایی که اظهار محبت میکردند و گریه میکردند بعضی‌هایشان، کسانی بودند که اگر شما مثلاً با آنها برخورد کنید ممکن است که احتمال ندهید که حتی اعتقاد به دین هم داشته باشند، اما اینجوری است. معتقدند به دین.
* با همه پدرانه رفتار کنید. همه را سر سفره دین و معنویت و شریعت بنشانید.
* امام جمعه در روز جمعه مردم را امر به تقوا میکند با گفتار خود؛ من میگویم شما در روز شنبه و یکشنبه و دوشنبه و سه‌شنبه و چهارشنبه و پنجشنبه مردم را امر به تقوا کنید با رفتار خود.
* والّا اگر ما روز جمعه دعوت به تقوا کردیم اما روز شنبه یک عملی از ما سر زد که این با تقوا سازگار نیست، این اصلاً به کلی باطل می کند. یعنی نه حالا فقط باطل می کند، اصلاً، یک اثر به عکس دارد. مستمع را سر لج می‌آورد که چه دارند می گویند اینها. کمترین کاری که ممکن است بکند این است که دیگر نماز نیاید، این کمترین کاری است که میتواند بکند. از این بیشتر هم کارهایی میکنند. آمر به تقوا بایستی در امر تحصیل تقوا در خود کوشنده باشد.
* شرکت در خدمات اجتماعی مردمی یکی از توصیه‌های ماست. بعضی از ائمه محترم جمعه انصافاً در این زمینه‌ها خوب درخشیدند در زلزله، در سیل، در قضیه کرونا، در مسائل گوناگون دیگر، در جمع کردن خدمات اجتماعی، کمکهای مردمی، کمکهای مؤمنانه، ائمه جمعه وارد میدان شدند و کار کردند، این هم یکی از آن کارهایی است که به نظر ما خیلی خوب است.
* کمک به طبقات محروم و کمک به مستضعفان و محرومان جزو کارهای لازم شما باشد یعنی ما همین‌طور طرفدار عدالتیم، پرچم عدالت را بلند می کنیم، لکن عدالت بدون کمک و رسیدگی به طبقه مستضعف و محروم اینها معنا ندارد اگر بتوانید شما کمکی را برای طبقات محروم در آن مجموعه‌ی خودتان فراهم کنید جزو بهترین کارهاست.
