(تصاویر) زندان زنان و مردان در پاراگوئه
فرارو- پاراگوئه چند ماه پیش عملیاتی را برای رسیدگی به برخی از مشکلات متعدد سیستم زندان خود، از جمله کنترل باند‌های تبهکار راه اندازی کرد، اما ثابت شده است که مقابله با یک مشکل به دلیل ازدحام بیش از حد دشوار است.
به گزارش فرارو، این کشور آمریکای جنوبی دارای ۱۸ زندان با ظرفیت تقریبا ۱۰۰۰۰ زندانی است، اما بر اساس آخرین آمار ارائه شده توسط مقامات که تا پایان سال ۲۰۲۳ ادامه دارد، جمعیت فعلی از ۱۷۶۰۰ نفر فراتر رفته است.
پاراگوئه کشوری با بیش از ۶ میلیون نفر جمعیت، به عنوان یک مرکز منطقه‌ای قاچاق مواد مخدر در نظر گرفته می‌شود.
یک عکاس آسوشیتدپرس اخیراً اجازه ورود به پنج زندان مختلف – چهار زندان مردانه و یکی برای زنان – پیدا کرد تا ببیند زندانیان چگونه زندگی می‌کنند. به استثنای بازداشتگاه زنان، ازدحام بیش از حد معمول بود.
یکی از ندامتگاه‌هایی که این عکاس از آن بازدید کرد، تاکومبو، بزرگترین زندان پاراگوئه بود، که مقامات ۹ ماه پیش در تلاش برای بازپس‌گیری کنترل قبیله روتلا، باندی که حضور خود را در خیابان‌های پاراگوئه و برخی از زندان‌های آن گسترش داده‌اند، به آن حمله کردند.
عملیات پلیس با ده‌ها کشته، چند زخمی و انتقال ۷۰۰ زندانی به زندان‌های دیگر به پایان رسید.
در داخل زندان، سلول‌هایی که برای نگهداری پنج زندانی طراحی شده‌اند، بیش از ۱۵ نفر را در خود جای می‌دهند. آنها به دنبال راه‌هایی برای گذراندن وقت خود هستند.
امکاناتی که عکاس از آنها بازدید کرد، زندان‌های با حداقل امنیت بودند، بنابراین زندانیان آزادانه‌تر با هم تعامل دارند. اما برای کسانی که قوانین را زیر پا می‌گذارند، سلول‌هایی در یک منطقه منزوی وجود دارد که بدون بازدیدکننده نگهداری می‌شوند.
در داخل زندان زنان، همه چیز تمیزتر و شلوغ‌تر از امکانات مردانه به نظر می‌رسد.
هر روز، در زندان‌هایی مانند تاکومبو، ورزش‌هایی کششی در مناطق باز یا مراسم مذهبی برگزار می‌شود. برخی از زندانیان فوتبال بازی می‌کنند در حالی که برخی دیگر بینگو را ترجیح می‌دهند. بعضی‌ها سعی می‌کنند پول در بیاورند و کفش‌های نگهبانان را با ۳۰ سنت واکس بزنند.
هیچ قسمت غذاخوری وجود ندارد، بنابراین زندانیان در سلول‌های خود یا در راهرو غذا می‌خورند. در روز‌های سرد، زندانیان اجازه دارند در پاسیو‌ها آتش روشن کنند و گرم شوند.
آتیلیانو کویر، ۶۴ ساله، به دلیل خشونت خانگی بازداشت شد و می‌گوید که ۱۰ ماه در انتظار محاکمه در ندامتگاه منطقه‌ای کورنل اویدو است.
او می‌افزاید: اگر پول ندارید، عدالت در پاراگوئه کارساز نیست.
